Rozdział 34

Rozdział 34

- Amber nie przejmuj się, ponieważ na twarzy Alfie'go był kawałek tortu i bawiliśmy się w zlizywanie go - wytłumaczyła Piper. Amber patrzyła się na nią głupkowato, ale po chwili powiedziała:

- Super pomysł. Mogę spróbować?

- Pewnie. Chodź do nas! - powiedziała Piper z sztucznym uśmiechem. Przez następną godzinę dawali sobie kawałki ciastek i zlizywali je sobie z twarzy. Postanowiłam pójść do Eddie'go trochę porozmawiać. Siedział na łóżku i trzymał za rękę Patricie która stała nad nim.

- Nie będę wam przeszkadzać - powiedziałam i wyszłam. Następnie poszłam do Micka, ale całował się właśnie z Joy.

- Mogłabyś wyjść? - spytał Mick.

- No pewnie. Oczywiście jesteście zajęci! - powiedziałam sarkastycznie i wyszłam. Zamykając drzwi wpadłam na Jeroma.

- Witaj - powiedział i poszedł do salonu.

- Czyli wszyscy są zajęci - stwierdziłam i wróciłam do siebie.

Świt, mój pokój

- Wstawaj! Czemu ostatnio tak długo śpisz? - spytała Patricia, potrząsając mną.

- Jest 8 rano! Jakie późno? Jest świt!

- Sorry! Myślałam, że jest 12. Ostatnio wszystko mi się myli. Nie śpie już od godziny - przyznała.

- Chcesz iść dzisiaj ze mną i Jerome'm do kina, na "Igrzyska Śmierci". Możesz zabrać ze sobą Eddie'go - zaproponowałam.

- Chętnie pójdę, ale sama. Pokłóciłam się z Eddie'm.

- O co?

- Pomylił się i pocałował Piper zamiast mnie. Zaczyna mnie to wkurzać, że jesteśmy bliźniaczkami. To mi tylko utrudnia życie - wyznała.

- Pogódź się z Eddie'm. Nie chciał nic złego. Ja sama wczoraj nakrzyczałam na Piper, bo pocałowała Alfie'go w policzek - powiedziałam.

- Wiesz masz rację. Nie mogę się na niego gniewać za zwykłą pomyłkę. Dziękuje ci za radę - powiedziała i przytuliła mnie.

Wyszła z pokoju a ja wybiegłam za nią:

- Może nei teraz Patricia. Jest 8:30. Wszyscy śpią - krzyknęłam za nią.

- Teraz pewnie już nie! - krzykneła i zbiegła na dół. Uśmiechnęłam się do siebie i poszłam się przebrać. W południe poszłam na śniadanie. Wszyscy siedzieli już przy stole.

- Witaj kochanie - powiedział Jerome i pocałował mnie w policzek.

- Nie umiesz powiedzieć "cześć", zawsze mówisz "witaj - powiedziałam.

- Byłem wychowywany wśród kulturalnych ludzi. Nie podoba ci się to? - odpowiedział.

- Wręcz przeciwnie. To słodkie - powiedziałam i pocałowałam go.

- Widzimy się o 16:00.

- Do zobaczenia - po śniadaniu do Domu Anubisa przyszła Poppy i zrobiłyśmy dziewczęcy maraton horrorów. Oglądałyśmy filmy aż wreszcie spojrzałam na zegarek i zobaczyłam że mam 15 minut do wyjścia z Jerome'm.

- Muszę biec dziewczyny!

- Miłej zabawy Maro! - krzykneły wszystkie a ja zbiegłam na dół.

Jerome już tam czekał.

- Przepraszam za spóźnienie - powiedziałam i wyszliśmy do kina.

Film był świetny ale zdarzyło się coś strasznego. Na ekranie pokazał się obraz dziwnego mężczyzny w masce. Facet zrobił się mniejszy i wyszedł z ekranu. Podszedł do nas a Patricia zaczeła krzyczeć:

- Chodźcie do mnie! Nie zrobie wam krzywdy - powiedział i coś kazało mi za nim iść.

3 komentarze = ciąg dalszy